در بخش اول به معرفی تکنولوژی اینترنت اشیاء پرداختیم و در بخش دوم نیز نحوه عملکرد و استانداردهای آن را مورد بررسی قرار دادیم. حال در این قسمت به بررسی بسترهای توسعه‌دهنده IoT و امنیت این تکنولوژی می‌پردازیم:
بسترهای توسعه دهنده IoT:
Amazon Web Services (AWS) IoT: یک پلتفرم محاسباتی ابری‌ست که توسط شرکت آمازون منتشر شده‌است. این قالب برای تعامل هرچه راحت‌‌تر و برقراری ارتباط دستگاه‌های هوشمند با سرویس AWS و دیگر دستگاه‌های متصل در بستری امن ارائه شده‌است.
Arm Mbed IoT: یک پلتفرم برای توسعه اپلیکیشن‌های IoT بر پایه نوع خاصی از پردازنده‌های مرکزی است به نام Arm microcontrollers. هدف از ارائه این پلتفرم ایجاد بستری مناسب برای بهینه‌سازی، گسترش و برقراری ارتباط در امنیت کامل برای دستگاه‌های IoT از طریق سرویس‌ها و امکانات آن است.
Microsoft’s Azure IoT Suite: پلتفرمی است که شامل مجموعه‌ای از سرویس‌هاست و به افراد این امکان را می‌دهد که با انجام عملیات‌های مختلف بر روی داده‌ها با دستگاه‌های هوشمند تعامل داشته باشند. از جمله این تعاملات می‌توان به تحلیل‌های چندبعدی داده‌ها و همچنین انتقال و جمع‌آوری آنها اشاره کرد. همچنین مجسم‌سازی این عملیات‌ها به گونهای که به راحتی قابل درک بوده و در کسبوکار مورد استفاده قرار گیرند نیز یکی دیگر از این تعاملات به حساب می‌آید.
Google’s Brillo/Weave: پلتفرمی است برای پیاده‌سازی سریع اپلیکیشن‌های IoT. این پلتفرم دارای دو قسمت اصلی است: Brillo، یک سیستم عملیاتی بر پایه اندروید برای توسعه‌دادن دستگاه‌های کم قدرت مورد استفاده قرار می‌گیرد و دیگری Weave، که یک پروتکل با محوریت IoT برای برقراری ارتباط است و زمینه فعالیت آن مربوط به زبان برقراری ارتباط بین دستگاه و پلتفرم ابری‌ست.
Calvin: یک پلتفرم باز IoT ست که توسط شرکت Ericsson برای مدیریت اپلیکیشن‌های مختلف و برقراری ارتباط بین آنها طراحی شده‌است و شامل محیطی برای توسعه اپلیکیشن‌های جدید و مدیریت آن‌هاست.
امنیت و شخصی‌سازی در IoT:
با گسترش فناوری اینترنت اشیاء ضرورت استفاده از این فناوری در صنعت‌های مختلف بیش از پیش احساس می‌شود. اما در این بین حفاظت از بانک اطلاعاتی امری بسیار مهم است و این موضوع در برخی زمینه‌ها مانند پزشکی که اطلاعات افراد زیادی را در اختیار دارند از اهمیت بیشتری برخوردار است. فناوری اینترنت اشیاء نیز همانند دیگر فناوری‌ها از این قاعده مستثنی نیست و به علت یکپارچه‌سازی وسایل دیجیتال تحت شبکه، زمینه را برای هکرها و سودجویان فراهم می‌کند.
در ادامه به چند نمونه از چالشهای اینترنت اشیاء می‌پردازیم.
چالشهای امنیتی:
وجهه عمومی: طبق تحقیقات انجام‌شده در سال 2015 در آمریکا، مشخص شد که 27% از مردم تا حدودی نگران و 44% به شدت نگران به سرقت رفتن اطلاعاتشان از طریق گوشی‌های هوشمند هستند. با توجه به این آمار احتمالا شاهد تردید مردم برای استفاده از فناوری IoT خواهیم‌بود.
هکرها: محققان و تیم‌های امنیتی با صرف زمان و تلاش می‌توانند مشکلات امنیتی یک شبکه دیجیتال مانند سایت، اپلیکیشن و ... را پیدا کنند. این به این معناست که هکرها نیز می‌توانند این کار را انجام دهند، پس برای جلوگیری از هک شدن اطلاعات، باید لایه‌های امنیتی زیادی داشته‌باشیم.
برای مثال یک تیم تحقیقاتی متشکل از متخصصین مایکروسافت و دانشگاه میشیگان توانستند انبوهی از باگها و مشکلات امنیتی را در پلتفرم "دستگاه‌های هوشمند-خانه هوشمند" سامسونگ پیدا کنند و جالب‌تر این است که روش‌هایی که آنها برای پیدا کردن این باگها استفاده کردند بسیار ساده و به دور از پیچیدگی بوده‌است.
آمادگی شرکت‌ها: شرکت AT&T بیش از 5000 شرکت را در سرتاسر جهان مورد بررسی قرار داد و طبق گزارشی اعلام کرد که 85% از این شرکت‌ها در حال استفاده از فناوری IoT هستند، با این حال تنها 10% از آنها بر این باورند که می‌توانند امنیت اطلاعاتشان را در مقابل هکرها حفظ کنند.
امنیت واقعی: امینت دستگاه‌های IoT بسیار پیچیده‌تر از دستگاه‌های معمولی است، شرکت‌ها برای ایمن‌سازی آنها باید علاوه بر ایمن‌سازی خود دستگاه، نرم‌افزارهایی را طراحی کنند تا امنیت دستگاه و شبکه‌های متصل به آن را نیز پوشش دهند.
